Polskie Towarzystwo Religioznawcze JM Rektor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika Prezydent Miasta Torunia Wojewoda Kujawsko-Pomorski Marszałek Województwa Kujawsko-Pomorskiego

III Kongres religioznawczy

religie i religijność w świecie współczesnym

Sekcja VIII (H) - NOWA DUCHOWOŚĆ

Koordynator: prof. dr hab. Maria Libiszowska-Żółtkowska (m.libiszowska@uw.edu.pl)

Sekretarz: dr Ewa Stachowska (estachowska@ptr.edu.pl)

Zakres tematyczny:

Pojecie „duchowość” w socjologicznych tekstach używa się zamiennie z takimi pojęciami jak niewidzialna religia, New Age, ezoteryka, synkretyczna religijność, prywatyzacja czy indywidualizacja wiary. Pojęciu duchowości przydawane są odmienne przymiotniki, wskazujące o jaki rodzaj duchowości chodzi. Poza wskazaniami konkretnych tradycji religijnych takich jak duchowość chrześcijańska, buddyjska lub konkretnego wyznania (duchowość prawosławna, katolicka, protestancka), pojawiają się określenia wskazujące na typ duchowości – duchowość baroku, alternatywna duchowość, nowa duchowość, ponowoczesna duchowość, świecka duchowość itp. Czy „nowa duchowość” jako alternatywa religijności pojawia się tam, gdzie Kościoły tradycyjne tracą na znaczeniu oraz gdy doświadczenie religijne wykracza poza instytucjonalne ramy religii? Czy obie formy: religijność i duchowość są wzajemnie przeciwstawne, czy też się przenikają płynnie przechodząc w dopełniające się formy? Czy i na ile są względem siebie komplementarne, alternatywne, czy też jako odmienne narracje światopoglądowe wzajemnie się wykluczają? Jakie są przestrzenie obecności nowej duchowości, kto jest kreatorem, adresatem i odbiorcą nowych form przeżyć i doświadczeń religijnych?